De grootste basis hierin zijn je eigen waarden en normen. Deze zijn gecreëerd door zaken als je opvoeding, je levenservaring, je omgeving en je geloof. Ook al ben je atheïst dan heb je nog een geloof, laat ik daar duidelijk over zijn. Je belangrijkste geloof is dat in mensen.
Als je dat eenmaal kwijt bent, dan is er weinig meer over waar je houvast aan kan vinden.
Voor de duidelijkheid, ik ben dat vertrouwen absoluut niet kwijt!
Ik oordeel ook, plaats mensen bij de eerste indruk in een niet echt gedefinieerd hokje. De eerste indruk komt denk ik in de basis neer op "Past wel bij me of niet". Veel mensen passen in het hokje "Past bij me". Met deze mensen raak ik dan vroeg of laat aan de praat, over van alles en niks. Ik hoop altijd dat het onderwerp van gesprek me boeit, me iets kan leren of zelfs een duidelijke hint is dat ik die mensen vaker wil spreken. Dit kunnen mannen of vrouwen zijn, ik maak daar bij voorbaat geen bewuste keuze in.
Ik heb het voordeel mensen in de polyamorie wereld te mogen leren kennen, tot nu toe met een aantal mensen een open en goed gesprek mogen hebben. Gesprekken die mijn visie op de poly-wereld en het poly "zijn" feitelijk alleen maar bevestigd hebben.
Wat is dan mijn visie op de de poly-wereld en vooral het poly "zijn"?
Feitelijk deel ik de mening van veel mensen, Ik ben er van overtuigd dat een persoon van meerdere mensen tegelijk kan houden. En dit gevoel zou moeten kunnen beleven in de mate die hij of zij er behoefte aan heeft.
In de gesprekken die ik in de afgelopen tijd heb mogen voeren is mij wel duidelijk geworden dat er ook een keerzijde is aan de romantische, open, heerlijk verliefde kant van de relaties die ontstaan. Deze keerzijde uit zich vaak in de complexe manier van leven.
In eerste instantie is dat de "zogenaamde" primaire partner, deze heeft zijn plaats in het leven van beide en wil deze graag behouden. De polyamorist ziet hier doorgaans geen probleem in omdat de verhoudingen duidelijk zijn, waar de primaire partner zijn positie binnen de relatie aangevallen kan zien. Dit vraagt in de eerste plaats om veel praten met elkaar, open en eerlijk praten en vooral duidelijk zijn tegen over elkaar over gevoelens. Een van de grote vooroordelen die bijna direct uit de wereld geholpen moet worden is dat het niet gaat om een bevlieging maar om een substantiële emotie. Deze emotie is niet iets wat zomaar even aan de kant gezet kan worden door de persoon die het ervaart. Dit vraagt enorm veel van beide partijen. Pijn kan en zal worden ervaren door beide partijen. Emoties als verraad en bedrog zullen de revue passeren.
Echter is polyamorie, mits goed bedreven, iets moois waar beide partijen veel aan kunnen hebben.
Ik heb dit gezien bij Eline en mijzelf. Het heeft veel gebracht en we hebben niks verloren. Ik ben me er van bewust dat dit vooral komt omdat wij enorm veel praten en eerlijkheid hoog in het vaandel hebben staan. Niets blijft onbesproken tot beide partijen duidelijkheid hebben over het te bespreken onderwerp. Dit gebeurd niet altijd in een sessie, soms wel. Hiermee voorkomen wij dat de donkere kant van de polyamorie ons leven kan betreden.
Ik ben me er van bewust dat het voor iedereen anders is, en elke situatie uniek is. Echter als je terug gaat naar de basis zijn de emoties voor iedereen gelijk. Het verschil zit hem in benadering van elkaar en de gevoelens die daarmee gepaard gaan.
Als je eenmaal de donkere kant van de polyamorie tegenkomt, schroom deze niet, hij hoort erbij. Ook deze kant verdient aandacht, misschien wel meer dan de zonnige zijde op dat moment.
Als je het gevoel hebt dat je de donkere kant niet aankan, kijk om je heen en vraag hulp. Vergeet plaatsvervangende trots en ben open. Eerst naar jezelf, misschien naar een naaste vriend of vriendin. Deze kunnen je helpen jouw kijk op de dingen in een ander daglicht te zetten. Bovenal blijf praten met je partner.
Als je hiermee stopt, stopt alles. En zelfs in deze situatie is stilstand achteruitgang. Waar een pas op de plaats om "tijd om na te denken" geen stilstand is. Nadenken is tenslotte een energie verslindende bezigheid.
Voor de duidelijkheid, voor Eline en mijzelf is de donkere zijde niet actueel, en in alle eerlijkheid verwacht ik deze ook niet tegen te komen. Wel kan ik een oor aanbieden aan diegene die het nodig hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten