donderdag 15 maart 2012

Wie mag het weten?

Iedereen heeft wel een of meer dingen die niet zomaar gedeeld worden met de rest van de wereld. Ze blijven binnen de spreekwoordelijke 4 muren. Het zijn vaak dingen die met taboe of schaamte omgeven worden. Of de onderwerpen gaan de ander gewoon weg niets aan.
Neem nou de uitspraak van Jiskefet "Heb je nog geneukt?". Kom ik een collega tegen die dat spontaan tegen me roept.. Ik zeg ja, wil er verder op in gaan, was dat niet de bedoeling. Niet dat ik dat van te voren niet had bedacht, maar ik lok graag de reactie uit.

Zo bespreek je niet uitgebreid hoe je huwelijk in elkaar steekt, terwijl dit best iets is om trots op te zijn, of je goed advies van iemand kan krijgen als je ergens tegen aanloopt.
Nu weet ik natuurlijk niet of dit bij vrouwen anders gaat, of die deze dingen wel met elkaar bespreken, in ieder geval nooit wanneer ik erbij ben :-)

Nu het thema polyamorie.. Hoe open kan je daar over zijn zonder tegen een muur van onbegrip, vooroordelen en 1001 andere negatieve, onwetende menigen aan te lopen?
Ik denk niet dat ik ooit op mijn werk niet zo 1 2 3 aan een collega ga vertellen dat de vriend van mijn vrouw dit weekeind gezellig komt, of dat ik op tijd naar huis moet doe dag omdat mijn vrouw vroeg weg moet naar haar vriend. Alhoewel ik bijzonder open ben en geen of heel weinig gĂȘne ken, probeer ik toch altijd wat dingen prive te houden of de ander niet teveel voor het blok te zetten. Zeker niet tot ik een bepaalde vorm van zekerheid voel ten opzichte van de ander dat hij het aan zou kunnen om te weten hoe de vork in de staal zit.

Aan de andere kant, zeg hallo!!! het is ons leven, wij zijn er helemaal gelukkig mee en dan zal een ander er een ander oordeel over mogen hebben? Iedereen zou rondom ons heen moeten dansen van blijdschap ( voor ons of voor zichzelf omdat er ogen geopend zijn). Ik verwacht dat als je als man tegen een andere man zegt dat je een vriendin hebt naast je huwelijk, je opmerkingen zal krijgen in de trant van "wow dat heb je goed voor elkaar", "kom je thuis iets tekort" of "gaaf vreemdgaan met toestemming!". Haantjes gedrag maximaal. Vrouwen die een relatie hebben naast hun huwelijk zullen met ongeloof worden onthaalt denk ik. Vrouwen onder elkaar, als in vriendinnen, zullen waarschijnlijk minder veroordelend omgaan met elkaar en zullen openstaan voor de reden waarom en hoe het allemaal practisch in zijn werk gaat.

Polyamorie is een mooi, liefdevol concept wat een schitterende aanvulling op je leven kan zijn als dit bij je past. Maar helaas zal je voorzichtig moeten zijn om het naar buiten te brengen. Vrienden die je echt nastaan kan je, naar eigen oordeel, wel informeren. Collega's zou ik persoonlijk buiten alles houden. Ouders en andere familie is een inschatting die ieder voor zich moet maken, maar ben er voorzichtig mee zou ik willen  adviseren.

Geniet er vooral met elkaar van, dat is denk ik een van de meest belangrijke tips die ik iedereen kan geven. Want uiteindelijk moet je met elkaar op een lijn blijven om het tot een succes te laten komen, en houden.

1 opmerking:

  1. Bij mij weten niet alleen de vrienden/innen en kennissen van ons poly bestaan, maar ook een aantal collega's. Ik heb geen geheimen, vind niet dat deze levensstijl iets is waarvoor ik me zou moeten schamen. Als mensen erover willen weten, vertel ik er graag over zonder PA te 'prediken'. En als mensen er snel en negatief over oordelen, vind ik dat meer over hun zeggen dan over mij. Mijn credo is 'leven en laten leven' en mensen die mij om mijn keuzes veroordelen, wil ik niet eens in mijn leventje...

    BeantwoordenVerwijderen