Dromen zijn van jezelf. Maar soms wil je ze delen.

Ik ben de afgelopen dagen terug gekomen op een vraagstuk wat me al tijden, misschien wel jaren onderhand, bij vlagen bezig kan houden.
Wat is van jezelf en wat is iets van je partner en jou samen.

Laat me mijn gedachten kronkel eerst wat verder toelichten.
Als je aan het dagdromen ben gaat dat vaak sneller dan je kan praten, je laat 101 verschillende voorwaarden en ideeën de revue passeren om uiteindelijk ergens uit te komen wat je aanstaat. Meestal in die dagdromen komen dagelijkse hindernissen niet aan de orde, of ze moeten een onderdeel zijn van die dagdroom. Dit delen met iemand is vaak onmogelijk, simpelweg omdat je niet de hele gedachtengang kan herhalen, en de luisterende persoon zich niet kan inleven in jouw manier van denken van dat moment.

We hebben allemaal wel eens zo'n moment gehad. Een moment dat in tijd maar heel kort duurt, maar in je gedachten wel uren geduurd kan hebben. Hele speelfims kunnen zich afspelen in seconden. Het onderwerp waar je over kan dagdromen wordt denk ik bepaald door je gemoedstoestand.

Als je vaak dagdromen hebt over het zelfde onderwerp is de kans bijzonder groot dat het een diep geworteld verlangen is, waar je uiteindelijk iets concreets mee wil gaan doen. Dit bespreekbaar maken is een drempel die je niet makkelijk neemt. Dit omdat je het volledige verhaal, je gedachtegang en je gevoel wat erbij komt uit moet gaan leggen aan iemand die nog geen idee heeft waar je over gaat vertellen. Dit is vaak een reden om er maar niet over te beginnen vrees ik.

Maar een verlangen naar iets wat in jouw ogen werkelijkheid zou kunnen worden, wil je graag bespreekbaar  maken, ook al weet je misschien van te voren dat is als een bom gaat inslaan. Hoe begin je dat complexe verhaal, je bent waarschijnlijk zelf het begin van de gedachten reeks allang vergeten.

Om een duidelijk verhaal zonder teveel vraagtekens achter te laten is het verstandig om je verhaal goed voor te bereiden, Schrijf het op voor jezelf, zorg ervoor dat als je begint je niet aan het einde of in het midden van jouw verhaal vertelt. De kans dat de luisterende partij je na 2 zinnen al volledig kwijt is, is dan bijzonder groot. Hierdoor verlies schep je onduidelijkheid in wat je uiteindelijke bedoeling is van je relaas.
Zet jezelf een doel voor je eerste gesprek, en werk in je verhaal naar dit doel toe.
Verdeel je complete verhaal in "hap klare brokken", desnoods over meerdere keren met elkaar praten. Geef de andere partij tijd en ruimte om na te denken over wat je hebt gezegd en verwacht niet dat het allemaal de eerste keer begrepen wordt. Vergeet niet dat jij in je hoofd al 101 stappen vooruit bent. Rem jezelf af om ervoor te zorgen dat jouw verhaal, zoals jij het graag wil vertellen volledig aan bod komt. Ben voorbereid op onbegrip en afwijzing en bedenk van te voren hoe je hierop gaat reageren.
Bovenal ben eerlijk en open over wat je wil vertellen.

Ik hoop dat je met deze eerste stappen een flinke stap vooruit kan betekenen in het delen van je verlangen en na wellicht (vele) uren samen dit verlangen veilig om kan zetten in werkelijkheid.